Waar een weg eindigt

Het begint bijna een grijs gedraaide plaat te worden, maar we waren (weer) op tijd weg. En wellicht dat het wijntje van gisteravond daar aan heeft bijgedragen. Gaan we nog een keer proberen🍷

Maar goed, na schrijven berichtje voor Martine in het gastenboek en aanhoren van haar vriendelijke tips en raad, vol goede moed op pad. Een flink stuk voor de boeg, maar we zijn er dan bijna. Zaten gisteravond al op ruim 3/4 en na vandaag, nog slechts 30 kilometer te gaan. Paris, here we come!

Na wat rond getoerd te hebben tussen de middag een warme hap gegeten. Maaltijd valt ruim buiten de top-tien... Hoe je een biefstuk kunt verknallen, heb ik nu ook weer ervaren. 

Gelukkig hadden we bij het ontbijt een super luxe maaltijd, kon er dan nog even op teren.

Was nog een hoop gepuzzel, de maaltijd, je kon een voor- en hoofdgerecht kiezen, een hoofdgerecht en een toetje, of voor-, hoofd- en nagerecht. En zie je de Babylonische spraakverwarring bij de kassa? De nota klopte als een bus.

En passant hebben we nog een sightseeing door Creil, al stond het niet op de agenda. Door verkeerde straatjes, wegomleidingen en opengebroken steegjes, een hoop gezien van de omgeving.... En die extra kilometers namen we graag voor lief erbij🤥

Maar, zo bleek vandaag maar weer, als je de weg kwijt bent, opent zich altijd weer een weg! We hebben een paar pogingen gedaan de snelweg te nemen. Omdat we niet in de file wilden staan, zijn we toch maar niet doorgereden. 

Soms is er een ‘tip van de dag in de WhatsApp-groep Parijs. Vanochtend een simpele ‘met een glimlach kom je ver.’

De tip van vanavond was van wat praktischere aard. Daar heeft het thuisfront ook wat aan. Laat geen vol (geopend) cola blikje op de grond stuiteren, scheelt je ettelijke vierkante meters schoonmaken. En dat zonder stuiteren meer cola overblijft, spreekt voor zich.

Al met al vandaag een zware dag, net zoals ((eer)eer)gisteren, maar het behalen van de eindstreep geeft een hoop voldoening.🎉

Helaas was het restaurant gesloten en ‘iets’ in de buurt maar circa 10 kilometer ver met de auto. Aangezien we de laatste kilometers de accu’s leeg geperst hadden. Gelukkig een oplossing gevonden en konden we een  “pizza eten. De bezorging van de pizza is op film vastgelegd.

En het hotel? Zonder lift.... maar konden onze fietsen wel stallen.

Morgen de laatste loodjes,😴😴😴

@Edwin